Vanaf mijn 22e heb ik gewerkt bij een familiebedrijf. Ik begon als baliemedewerker, heb daarna van alles gedaan. De laatste 15 jaar was ik directiesecretaresse. In 2020 ging er een nieuwe wind waaien. Ze gingen reorganiseren. Ik werd boventallig….
Het was alsof de wereld onder mijn voeten vandaan schoof. Ik wist niet beter dan dat ik voor dit bedrijf werkte. Ik was al jong hier gestart en vond mijn werk altijd erg leuk omdat ik veel voor anderen kon betekenen: attenties bij verjaardagen of afscheid. Nu was ik zelf aan de beurt. Het persoonlijke en telefonische contact mis ik het meeste. Ik merkte ook wel dat ik niet meer zo makkelijk mee kwam met de nieuwste systemen. Het werk paste ook niet meer zo bij me.
Maar ja, wat nu? 55 jaar en werkloos. Wie wil mij nog in dienst nemen?
Een kennisje van mij attendeerde me op het Leerwerkloket. Nooit van gehoord. Maar weet je, je pakt elke strohalm. Nooit spijt van gehad. Wat een warm bad. De adviseur begreep mij heel goed en dacht met me mee. Ze hielp mij ook verder te denken, buiten de gebaande paden. We kwamen op heel iets bijzonders uit.
Naast mijn werk zorgde ik al ruim 10 jaar voor mijn dementerende vader. Het was een intensieve periode, toch haalde ik er veel voldoening uit. Deze ervaring en de gesprekken met het Leerwerkloket brachten me op het idee dat ik vanaf nu echt iets voor een ander wilde betekenen. Zij hebben mij geadviseerd om mij om te scholen in de zorg, waar ik nu werk en leer en echt zinvol werk kan doen.
